Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

калі-небудзь, прысл.

У які-небудзь няпэўны час.

  • Зайдзі к.

калі-нікалі, прысл.

Зрэдку, час ад часу.

  • К. наведвае.

калматы, .

  1. Пакрыты густымі скудлачанымі валасамі, поўсцю; кудлаты, касматы.

    • Калматыя бровы.
  2. перан. З няроўнымі, як бы пашматанымі на кавалкі краямі (пра хмары, клубы пары, туману і пад.).

    • Калматыя хмары.

|| наз. калматасць, .

калмаціцца, ; незак.

Станавіцца калматым, кудлаціцца, касмаціцца.

|| зак. пакалмаціцца, , раскалмаціцца, і скалмаціцца, .

калмаціць, ; незак.

Рабіць калматым, кудлаціць, касмаціць.

  • К. воўну.
  • К. валасы.

|| зак. пакалмаціць, , раскалмаціць, і скалмаціць, .

калмыкі, , м.

Народ, што складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Калмыкіі, якая ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. калмычка, .

|| прым. калмыцкі, .

калода1, , ж.

  1. Кароткае тоўстае бервяно.

  2. Вулей, зроблены з камля дуплістага дрэва.

    • Чатыры калоды пчол.
  3. перан. Пра непаваротлівага, нязграбнага чалавека (разм. пагард.).

  • Цераз пень калоду (разм. неадабр.) — дрэнна, абы-як (рабіць што-н.).

калода2, , ж.

Камплект ігральных карт.

  • У калодзе 52 карты.

калоддзе, , н., зб.

Калоды, бярвёны.

калодзеж, і калодзезь, , м.

  1. Вузкая і глыбокая яма, умацаваная зрубам для здабывання вады з ваданосных слаёў зямлі.

    • Пачысціць к.
  2. Яма для розных тэхнічных патрэб (спец.).

    • Шахтавы к.
    • Каналізацыйны к.

  • Артэзіянскі калодзеж — буравы калодзеж з труб, які падае глыбінную ваду пад напорам, без помпы.

|| прым. калодзежны, .