калода1, , ж.

  1. Кароткае тоўстае бервяно.

  2. Вулей, зроблены з камля дуплістага дрэва.

    • Чатыры калоды пчол.
  3. перан. Пра непаваротлівага, нязграбнага чалавека (разм. пагард.).

  • Цераз пень калоду (разм. неадабр.) — дрэнна, абы-як (рабіць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)