Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разбудавацца, ; зак. (разм.).

Будуючыся, вырасці, пашырыць сваю плошчу; абзавесціся новымі будынкамі.

  • Горад разбудаваўся.

|| незак. разбудоўвацца, .

разбудаваць, ; зак. (разм.).

Будуючы, расшырыць плошчу.

  • Р. пасёлак.

|| незак. разбудоўваць, .

разбуйніцца, ; зак.

Стаць менш буйным, раздзяліцца на менш буйныя адзінкі.

  • Гаспадарка разбуйнілася.

|| незак. разбуйняцца, .

|| наз. разбуйненне, .

разбуйніць, ; зак.

Зрабіць менш буйным, раздзяліць на менш буйныя адзінкі.

  • Р. раён.
  • Р. вялікую гаспадарку.

|| незак. разбуйняць, .

|| наз. разбуйненне, .

разбуральнік, , м. (кніжн.).

Той, хто разбурае што-н.

  • Вораг-разбуральнік.
  • Р. культуры.

|| наз. разбуральніца, .

|| прым. разбуральніцкі, .

разбуральны, .

Які прыносіць разбурэнне.

  • Разбуральная вайна.

|| наз. разбуральнасць, .

разбурчацца, ; зак. (разм.).

Пачаць і працягваць бурчаць.

разбурыцца, ; зак.

  1. Разваліцца, зламацца.

    • Старая хата разбурылася.
  2. перан. Парушыцца, разладзіцца.

    • Планы мае разбурыліся.

|| незак. разбурвацца, і разбурацца, .

|| наз. разбурванне, і разбурэнне, .

разбурыць, ; зак.

  1. Б’ючы, ламаючы, знішчыць, ператварыць у руіны.

    • Р. дом.
    • Р. мост.
  2. перан. Парушыць, разладзіць, знішчыць.

    • Р. планы непрыяцеля.
    • Р. сям’ю.

|| незак. разбурваць, і разбураць, .

|| наз. разбурванне, і разбурэнне, .

разбухлы, .

  1. Які павялічыўся ў аб’ёме, набраўшыся вільгаці.

    • Р. гарох.
  2. перан. Непамерна павялічаны, раздуты.

    • Разбухлыя штаты.

|| наз. разбухласць, .