разбуральнік, ✂, м. (кніжн.).

Той, хто разбурае што-н.

  • Вораг-разбуральнік.
  • Р. культуры.

|| наз. разбуральніца, ✂.

|| прым. разбуральніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)