разбурыць, ; зак.

  1. Б’ючы, ламаючы, знішчыць, ператварыць у руіны.

    • Р. дом.
    • Р. мост.
  2. перан. Парушыць, разладзіць, знішчыць.

    • Р. планы непрыяцеля.
    • Р. сям’ю.

|| незак. разбурваць, і разбураць, .

|| наз. разбурванне, і разбурэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)