Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

малокі, , ж.

Семявыя залозы і семявая вадкасць рыб.

малоцца, ; незак.

Раздрабняцца на муку, размолвацца.

  • Сухое жыта добра мелецца.

малоць1, ; незак.

Раздрабняць зерне, ператвараючы ў муку.

  • М. жыта.

|| зак. змалоць, .

малоць2, ; незак. (разм.).

Балабоніць, гаварыць абы-што.

  • М. лухту (гаварыць што-н. недарэчнае).

  • Малоць языком (разм. неадабр.) — балбатаць няспынна, гаварыць абы-што.

малочаны, .

Абмалочаны.

  • Малочанае збожжа.

малочнасць, , ж.

Здольнасць даваць тую ці іншую колькасць малака.

  • М. кароў.

малочна-васкавы, .

Ступень спеласці збажыны, якая вызначаецца светла-жоўтым колерам.

  • Малочна-васкавая спеласць.

малочнік, , м.

  1. Збаночак, у якім малако падаецца на стол.

  2. Мужчына, які прадае малако і малочныя прадукты (разм.).

малочніца1, , ж.

Прадаўшчыца малака і малочных прадуктаў.

малочніца2, , ж.

Грыбковае захворванне слізістай абалонкі поласці рота ў грудных дзяцей.