малоць​2, ✂; незак. (разм.).

Балабоніць, гаварыць абы-што.

  • М. лухту (гаварыць што-н. недарэчнае).

◊

  • Малоць языком (разм. неадабр.) — балбатаць няспынна, гаварыць абы-што.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)