Verbum

калена, ✂, н.

1. Сустаў, які злучае бядровую і галёначную косці; месца згібу нагі.

   • Сагнуць нагу ў калене.
   • Мора па к. каму-н. (перан. нічога не страшна, усё ні пачым).

2. Нага ад каленнага сустава да таза.

   • Узяць дзіця на калені.

3. Асобнае звяно, адрэзак у складзе чаго-н., які з’яўляецца злучэннем такіх жа адрэзкаў.

   • К. бамбуку.
   • К. жалезнай трубы.

4. Частка чаго-н. непрамога, сагнутага ад аднаго павароту да другога.

   • К. дарогі.
   • К. ракі.

5. У музычным творы: асобная частка, закончаны матыў.

   • Салавей заспяваў на сем кален.

6. перан. У танцы: асобны прыём, фігура з эфектам.

   • Кадрыля на шаснаццаць кален.
   • Пакаленне ў радаслоўнай.

|| памянш. каленца, ✂.

|| прым. каленны, ✂.

• К сустаў.

календула, ✂, ж.

1. Тое, што і наготкі.

2. Лекавы прэпарат з гэтай расліны.

   • Раствор календулы.
   • Мазь к.

каленкор, ✂, м.

Баваўняная, моцна праклееная тканіна аднаколернай афарбоўкі.

◊

• Іншы каленкор (разм.) — зусім другая справа, іншая размова.

|| прым. каленкоравы, ✂.

каленца, ✂, н.

1. гл. калена.

2. Асобнае сучляненне ў сцёблах злакавых, а таксама ў ствалах некаторых раслін.

каленчаты, ✂.

Які складаецца з кален (у 3 знач.).

• К. вал.
• Каленчатае сцябло.

калесаваць, ✂; зак. і незак.

Даўней: пакараць (караць) смерцю на спецыяльным коле.

|| наз. калесаванне, ✂.

калецтва, ✂, н.

1. Пашкоджанне арганізма, якое робіць цяжкім або немагчымым яго нармальнае функцыяніраванне.

   • Атрымаць цяжкае к.
   • Псіхалагічнае к. (перан. псіхічны стан арганізма з такім пашкоджаннем).

2. Знявечанне, цяжкае фізічнае пашкоджанне канечнасцей.

калець, ✂; незак.

Мерзнуць, зябнуць.

• К. на марозе.

калечыць, ✂; незак.

1. Рабіць калекам (калекай).

   • Вайна калечыць людзей.

2. перан. Псаваць, знявечваць маральна, рабіць непаўнацэнным.

   • К. душу.
   • Нельга к. характар дзяцей.

|| зак. скалечыць, ✂ і пакалечыць, ✂.

|| звар. калечыцца, ✂.

|| зак. скалечыцца, ✂ і пакалечыцца, ✂.

калёквіум, ✂, м. (спец.).

1. Гутарка выкладчыка са студэнтамі з мэтай выяўлення іх ведаў.

   • Правесці к.

2. Навуковая канферэнцыя з абмеркаваннем дакладаў на пэўную тэму.

   • К. вірусолагаў.