калена назоўнік | ніякі род
-
Сустаў, які злучае бядровую і галёначную косці; месца згібу нагі.
- Сагнуць нагу ў калене.
- Мора па к. каму-н. (пераноснае значэнне: нічога не страшна, усё ніпачым).
-
Нага ад каленнага сустава да таза.
- Узяць дзіця на калені.
-
Асобнае звяно, адрэзак у складзе чаго-н., які з’яўляецца злучэннем такіх жа адрэзкаў.
- К. бамбука.
- К. жалезнай трубы.
-
Частка чаго-н. непрамога, сагнутага ад аднаго павароту да другога.
- К. дарогі.
- К. ракі.
-
У музычным творы: асобная частка, закончаны матыў.
- Салавей заспяваў на сем кален.
-
пераноснае значэнне: У танцы: асобны прыём, фігура з эфектам.
- Кадрыля на шаснаццаць кален.
- Пакаленне ў радаслоўнай.
|| памяншальная форма: каленца.
|| прыметнік: каленны.
- К сустаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)