Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раненька, прысл.

Вельмі рана​2.

  • Устаць р.

ранет, , м.

Сорт каштоўнай паўднёвай яблыні, а таксама яе салодкія плады.

|| прым. ранетавы, .

ранец, , м.

Паходная вайсковая або вучнёўская сумка, якую носяць на лямках за спіной спінай.

|| прым. ранцавы, .

ранжыр, , м. (спец.).

Пастраенне ў калоне ваенных па росту.

  • Пастроіцца па ранжыру.

|| прым. ранжырны, .

раніца, , ж.

Час сутак ад канца ночы да пачатку дня, першыя гадзіны дня.

|| памянш. ранічка, .

  • Добрай раніцы! — ранішняе прывітанне пры сустрэчы.

|| прым. ранішні, .

  • Ранішняя зарадка.

раніцай, прысл.

У ранішні час, ранішняй парою.

раніць, ; зак. і незак.

Нанесці (наносіць) рану каму-н.

  • Р. руку.
  • Р. чулае сэрца (перан.).

|| наз. раненне, .

ранішнік, , м.

Ранішні спектакль, збор і пад.

  • Дзіцячы р.

ранкам, прысл.

У ранні час; раніцай.

ранне, , н.

Тое, што і раніца.