ранжыр, ✂, м. (спец.).

Пастраенне ў калоне ваенных па росту.

  • Пастроіцца па ранжыру.

|| прым. ранжырны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)