Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

педыятр, , м.

Урач, спецыяліст па педыятрыі.

педыятрыя, , ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае анатомію і фізіялогію дзіцячага арганізма, дзіцячыя хваробы, іх лячэнне і прафілактыку.

|| прым. педыятрычны, .

педэраст, , м.

Чалавек, які займаецца педэрастыяй.

педэрастыя, , ж. (спец.).

Палавая ненармальнасць: палавыя адносіны мужчыны з мужчынам.

|| прым. педэрастычны, .

пейзаж, , м.

  1. Агульны выгляд якой-н. мясцовасці, краявід.

    • Беларускія пейзажы.
    • Нарачанскі п.
  2. Малюнак краявіду, а таксама апісанне прыроды ў мастацкім творы.

    • Выстаўка пейзажаў вядомага мастака.
    • Палескія пейзажы ў творах Якуба Коласа.

|| прым. пейзажны, .

  • П. жывапіс.

пейзажыст, , м.

Мастак, які малюе пейзажы.

|| ж. пейзажыстка, .

пекар, , м.

Спецыяліст, які займаецца выпечкай хлеба.

|| прым. пякарскі, .

пекарыха, , ж.

Жонка пекара.

пекла, , н.

  1. Паводле рэлігійна-містычных уяўленняў — месца, дзе церпяць вечныя пакуты душы памёршых грэшнікаў.

    • У чорта ў пекле.
    • Лезці раней за бацьку ў пекла (прымаўка: паспешліва і недарэчна ўмешвацца ў чые-н. справы, апярэджваючы каго-, што-н.; разм. іран.)
  2. Моцная гарачыня, спёка (разм.).

    • Не сядзі на самым пекле.
    • Трапіць у самае п. (перан. у гарачае месца бою, у разгар злосных спрэчак і пад.).
  3. перан. Пра нясцерпныя ўмовы жыцця, іншыя ўмовы, стан.

    • П. вайны.
    • Душэўнае п.

|| прым. пякельны, .

пеленг, , м. (спец.).

Вугал паміж стрэлкай компаса і напрамкам, па якім відаць дадзены прадмет або чуваць дадзены гук.