Verbum

пекла, ✂, н.

1. Паводле рэлігійна-містычных уяўленняў — месца, дзе церпяць вечныя пакуты душы памёршых грэшнікаў.

   • У чорта ў пекле.
   • Лезці раней за бацьку ў пекла (прымаўка: паспешліва і недарэчна ўмешвацца ў чые-н. справы, апярэджваючы каго-, што-н.; разм. іран.)

2. Моцная гарачыня, спёка (разм.).

   • Не сядзі на самым пекле.
   • Трапіць у самае п. (перан. у гарачае месца бою, у разгар злосных спрэчак і пад.).

3. перан. Пра нясцерпныя ўмовы жыцця, іншыя ўмовы, стан.

   • П. вайны.
   • Душэўнае п.

|| прым. пякельны, ✂.