Verbum

перагрупаваць, ✂; зак.

Згрупаваць нанава, іначай.

• П. палкі перад наступленнем.

|| незак. перагрупоўваць, ✂.

|| наз. перагрупоўка, ✂.

перагрызці, ✂; зак.

1. Грызучы, падзяліць на дзве часткі.

   • П. вяроўку.

2. Пагрызці ўсё, многае.

|| незак. перагрызаць, ✂.

перагрызціся, ✂; зак.

1. Пра жывёл: пакусаць адзін другога.

2. перан. Перасварыцца (разм. неадабр.).

   • Учора перагрызліся, дык і сёння не размаўляюць.

перагрэцца, ✂; зак.

1. Нагрэцца надта моцна.

   • Матор перагрэўся.

2. Знаходзячыся доўга пад сонечнымі прамянямі, у лазні і пад., нанесці гэтым сабе шкоду.

   • П. на сонцы.

|| незак. перагравацца, ✂.

|| наз. пераграванне, ✂ і перагрэў, ✂.

перагрэць, ✂; зак.

Нагрэць вельмі моцна.

• П. паяльнік.

|| незак. пераграваць, ✂.

|| наз. пераграванне, ✂ і перагрэў, ✂.

• П. металу.
• П. матора.

перагуквацца, ✂; незак.

Абменьвацца час ад часу воклічамі, словамі, гукамі, даючы знаць пра сябе.

• П. ў лесе.

|| аднакр. перагукнуцца, ✂.

перагуляць, ✂; зак.

1. Прагуляць звыш меры, больш, чым патрэбна.

2. Згуляць паўторна.

   • П. партыю ў шахматы.

|| незак. перагульваць, ✂.

|| наз. перагульванне, ✂.

перад​¹, ✂, м.

1. Пярэдняя частка чаго-н.

   • П. сукенкі.

2. Тое, што і перадок (у 1 знач.).

3. звычайна мн. Частка абутку, што ахоплівае верх ступні.

перад​², прыназ.

1. На невялікай адлегласці ад пярэдняга боку чаго-н., насупраць каго-, чаго-н.

   • П. хатай.

2. За некаторы час да чаго-н.

   • П. захадам сонца.

3. Служыць для ўказання асобы, з’явы, у адносінах да якіх робіцца што-н.

   • Не адступаць п. цяжкасцямі.

4. У параўнанні з кім-, чым-н.

   • Чаго варты гэты конь п. тым ламавіком.

перад..., прыстаўка.

1. Ужыв. пры ўтварэнні назоўнікаў і азначае: спераду чаго-н., напр. перадгор’е, перадсэрдзе, перадгісторыя, перадумова.

2. Ужыв. пры ўтварэнні прыметнікаў і азначае: раней (у часе або прасторы) чаго-н., напр. пераднавальнічны, перадпасяўны, перадінфарктны, пераднаціскны.