Verbum

распець, ✂; зак.

1. Развучыць, рэпеціруючы (музычны твор для голасу).

   • Р. дуэт.

2. Прымусіць добра гучаць (пра голас, галасы).

   • Р. хор перад выступленнем.

|| незак. распяваць, ✂.

|| наз. распяванне, ✂.

распівачны, ✂.

Звязаны з продажам напіткаў, якія выпіваюцца на месцы іх пакупкі.

распілаваць, ✂; зак.

Разрэзаць пілой на часткі.

• Р. дошку.

|| незак. распілоўваць, ✂.

|| наз. распілоўванне, ✂ і распілоўка, ✂.

|| прым. распіловачны, ✂.

распінацца, ✂; незак. (разм. неадабр.).

Траціць шмат сіл, слоў, доказаў дзеля каго-, чаго-н.

• Пракоп распінаўся, даводзячы, што ён не вінаваты.

распіраць, ✂; незак.

1. Напорам знутры прымусіць расшырыцца, раздацца.

   • Кофтачку распіралі поўныя грудзі маладой маці.

2. перан. Перапаўняць радасць, захапляць.

   • Нечаканая радасць распірала Максіма.

3. безас., каго (што). Разносіць, прыводзіць да сытасці.

   • Яго аж распірала на добрых харчах.

|| зак. расперці, ✂.

распісацца, ✂; зак.

1. Паставіць свой подпіс пад чым-н.

   • Р. ў дзённіку сына.
   • Р. ў сваёй бездапаможнасці (перан. прызнаць сваю бездапаможнасць).

2. з кім і без дапаўнення.

   • Зарэгістраваць свой шлюб (разм.).

3. Пачаўшы пісаць, захапіцца (разм.).

   • Так распісаўся, што не спыніць.

|| незак. распісвацца, ✂.

|| наз. распісванне, ✂ і распіска, ✂.

распісаць, ✂; зак.

1. Перапісаць асобна часткі чаго-н.

   • Р. тэкст на карткі.

2. Размеркаваць каго-, што-н. паміж кім-, чым-н., зрабіўшы адпаведны запіс.

   • Усе дні прыёму распісаны.

3. Зарэгістраваць чый-н. шлюб.

   • У загсе маладых распісалі.

4. Размаляваць фарбамі, узорамі, пакрыць роспісам (у 2 знач.).

   • Р. столь.

5. перан. Расказаць, апісаць каго-, што-н. занадта падрабязна, у дэталях (разм.).

   • Мне яго распісалі як добрага працаўніка.

|| незак. распісваць, ✂.

|| наз. распісванне, ✂, распіска, ✂ і роспіс, ✂.

распісны, ✂.

Упрыгожаны роспісам (у 2 знач.).

• Распісныя сцены.

распіць, ✂; зак. (разм.).

Выпіць разам з кім-н.

• Р. бутэльку каньяку.

|| незак. распіваць, ✂.

расплакацца, ✂; зак.

1. Пачаць моцна плакаць.

   • Дзіця расплакалася.

2. перан. Пачаць расчулена гаварыць, імкнучыся выклікаць спачуванне (разм.).

   • Ён умеў так р., што здавалася горш за яго ніхто не жыве.