Verbum

радыяльны, ✂.

Размешчаны, накіраваны па радыусу.

• Радыяльная планіроўка забудовы.

|| наз. радыяльнасць, ✂.

радыятар, ✂, м.

1. Прыбор для ахаладжэння ў рухавіках унутранага згарання, у халадзільных устаноўках.

2. Награвальны прыбор цэнтральнага ацяплення.

|| прым. радыятарны, ✂.

радыяцыя, ✂, ж.

1. Выпрамяненне, што ідзе ад якога-н. цела.

   • Сонечная р.
   • Доза радыяцыі.

2. Праменепадобнае распаўсюджанне чаго-н. ад цэнтра да акружнасці.

|| прым. радыяцыйны, ✂.

• Радыяцыйная засцярога.

радэо, нескл., н.

Каўбойскія спаборніцтвы, у якія ўваходзіць утаймаванне дзікіх коней і быкоў, а таксама язда на неўтаймаваных конях і быках.

○

• Аўтамабільнае радэо (аўтарадэо) — выкананне небяспечных трукаў на аўтамабілях.

раешнік, ✂, м.

1. Тое, што і раёк (у 1 знач.).

2. Той, хто паказвае раёк (у 1 знач.).

раёк, ✂, м.

1. Даўней: скрынка з павелічальным шклом для разглядвання малюнкаў, а таксама паказ такіх малюнкаў на кірмашах, які суправаджаўся жартоўнымі тлумачэннямі; батлейка.

2. Тэатральная галёрка (разм. уст.).

|| прым. раешны, ✂.

раён, ✂, м.

1. Мясцовасць, што вылучаецца паводле якіх-н. асаблівасцей, прыкмет.

   • Вугальныя раёны.
   • Р. засухі.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльныя адзінкі ўнутры краіны, вобласці або ўнутры вялікага горада.

   • Першамайскі р. горада Мінска.

3. Горад ці гарадскі пасёлак — адміністрацыйны цэнтр унутры вобласці (разм.).

   • Быў я ў раёне на нарадзе.

4. у раёне чаго. Ужыв. ў знач. прыназоўніка паблізу, каля.

   • Жыць у раёне вакзала.

5. Пра сельскую мясцовасць (разм.).

   • Бацькі жывуць на раёне.

|| прым. раённы, ✂.

• Р. цэнтр.
• Раённае начальства.

раёўня, ✂, ж.

Абцягнутая тканінай лубянка, у якую збіраюць пчаліны рой для перасадкі ў новы вулей.

ражанка, ✂, ж.

Кіслае адтопленае малако.

ражка, ✂, ж.

Драўляная пасудзіна ў выглядзе цэбрыка з ручкай для розных гаспадарчых патрэб.

|| памянш. ражачка, ✂.

|| прым. ражачны, ✂.