ражка назоўнік | жаночы род

Драўляная пасудзіна ў выглядзе цэбрыка з ручкай для розных гаспадарчых патрэб.

|| памяншальная форма: ражачка.

|| прыметнік: ражачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)