Verbum

сістэма, ✂, ж.

1. Пэўны парадак у правільным размяшчэнні і сувязі частак чаго-н., у дзеяннях.

   • Прывесці ў сістэму выпісаныя цытаты.
   • Працаваць па правільнай сістэме.
   • С. выхавання падрастаючага пакалення.

2. Форма арганізацыі чаго-н.

   • Дзяржаўная с.
   • Выбарчая с.

3. Спалучэнне заканамерна звязаных паміж сабой элементаў (прадметаў, з’яў, ведаў і пад.), якія складаюць нешта цэласнае, адзінае.

   • С. поглядаў вучоных 19 ст.
   • Нервовая с.
   • Гукавая с. беларускай мовы.
   • Педагагічная с.
   • Філасофская с. (вучэнне).
   • С. аўтамабільных дарог.
   • Меліярацыйная с.

4. Грамадскі лад, фармацыя.

   • Сацыялістычная с.
   • Капіталістычная с.

5. Сукупнасць арганізацый, блізкіх па сваіх задачах, або ўстаноў, арганізацый, аб’яднаных у адзінае цэлае.

   • С. органаў народнай асветы.

6. Устройства, канструкцыя.

   • Машына новай сістэмы.

7. Тое, што стала звычайным, рэгулярным заняткам (разм.).

   • Стала сістэмай для вучняў пачынаць рабочы дзень з фізічных практыкаванняў.

|| прым. сістэмны, ✂.

сістэматызаваць, ✂; зак. і незак.

Прывесці (прыводзіць) у сістэму (у 1 знач.).

• С. матэрыялы.

|| наз. сістэматызаванне, ✂ і сістэматызацыя, ✂.

сістэматыка, ✂, ж.

Прывядзенне ў сістэму (у 1 знач.) чаго-н., а таксама сістэма, класіфікацыя чаго-н.

• С. раслін.
• С. жывёл.

сістэматычны, ✂.

1. Які трымаецца пэўнай сістэмы (у 1 знач.).

   • С. каталог навуковай літаратуры.

2. Які пастаянна паўтараецца, не перапыняецца.

   • Сістэматычныя ўрокі па музыцы.
   • Сістэматычна (прысл.) наведваць заняткі.

|| наз. сістэматычнасць, ✂.

сістэматэхніка, ✂, ж. (спец.).

Навукова-тэхнічная дысцыпліна, што займаецца стварэннем і эксплуатацыяй складаных сістэм (у 3 знач.).

|| прым. сістэматэхнічны, ✂.

сіта, ✂, н.

Род рэшата (у 1 знач.) з густой сеткай для прасейвання або працэджвання чаго-н.

• Прасеяць муку на с.
• Працадзіць варыва на с.

|| памянш. сітца, ✂.

|| прым. сітавы, ✂.

сітаўка, ✂, ж.

Невялікая пералётная птушка атрада вераб’іных.

• Скачуць як на спружынках вёрткія сітаўкі.

|| прым. сітаўкавы, ✂.

сітніца, ✂, ж. (разм.).

Хлеб, спечаны з сітнай мукі.

сітны, ✂.

1. Прасеяны праз сіта.

   • Сітная мука.

2. Спечаны з такой мукі.

   • С. хлеб.
   • Купіць паўбулкі сітнага (наз.).

сітро, нескл., н.

Газіраваны фруктовы безалкагольны напітак.