Verbum

кашэль, ✂, м.

1. Вялікая кашолка, звычайна з лучыны.

   • Злажыць сухія грыбы ў к.

2. Тое, што і кашалёк (абл.).

◊

• Плесці кашалі з лапцямі (разм. неадабр.) — гаварыць без толку, малоць бязглуздзіцу.

каэфіцыент, ✂, м.

1. Лікавы (або літарны) множнік у алгебраічным выразе.

2. Адносная велічыня, якая вызначае ўласцівасць якога-н. працэсу або ўстройства.

   • К. цеплаправоднасці.
   • К. карыснага дзеяння (адносіны колькасці карыснай работы, выкананай якім-н. механізмам, да колькасці скарыстанай ім энергіі; спец.).

|| прым. каэфіцыентны, ✂.

каюк, нескл., м. (разм.).

Канец, смерць.

• Думала, ужо к. будзе.

каюр, ✂, м.

Паганяты сабак або аленяў, запрэжаных у нарты.

|| прым. каюрскі, ✂.

каюта, ✂, ж.

Асобнае жылое памяшканне на судне.

• Капітанская к.

|| прым. каютны, ✂.

кают-кампанія, ✂, ж.

Агульнае памяшканне на судне для сталавання, адпачынку і пад.

каяцца, ✂; незак.

1. Прызнавацца ў грахах, спавядацца ў царкве (уст.).

2. Прызнаваць сваю віну, памылку перад кім-н.

   • К. ў сваіх учынках.
   • Сын каяўся, што не так зрабіў.

|| зак. пакаяцца, ✂.

кейф, ✂ і кайф, ✂, м. (жарт.).

Прыемнае гультайства і адпачынак.

кейфаваць, ✂ і кайфаваць, ✂; незак. (жарт.).

Упадаць у кейф (кайф), аддавацца кейфу (кайфу).

кіпцюр, ✂ і капцюр, ✂, м.

1. Востры загнуты рагавы прыдатак на пальцах птушак, многіх паўзуноў і млекакормячых.

   • Паказаць кіпцюры (перан. пра пагрозу).
   • Трапіць у кіпцюры (перан. пад уладу да каго-н.).

2. Ногаць (разм.).

|| памянш. кіпцік, ✂.

|| прым. кіпцікавы, ✂.

|| прым. кіпцюрны, ✂ і капцюрны, ✂.