назоўнік | мужчынскі род
Вялікая кашолка, звычайна з лучыны.
- Злажыць сухія грыбы ў к.
Тое, што і кашалёк (абласное).
- Плесці кашалі з лапцямі (размоўнае неадабральнае) — гаварыць без толку, малоць бязглуздзіцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)