Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пуха...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да пуху (у 1 знач.), напр. пухавязальны, пухапрадзенне.

пухавік, , м.

Тое, што і пярына.

пухір, , м.

  1. Балючае ўздутае месца на скуры.

    • П. ад апёку.
  2. Тое, што і пузыр (у 1 знач.).

    • Пухіры на вадзе.

|| прым. пухірны, .

пухірысты, .

Пакрыты пухірамі, з пухірамі ўсярэдзіне, пузырысты.

|| наз. пухірыстасць, .

пухкі, .

Мяккі, пушысты.

  • Пухкая падушка.

|| наз. пухкасць, .

пухліна, , ж.

Хваравітае ўздуцце тканак арганізма, ненармальнае разрастанне тканкі якога-н. органа.

  • Дабраякасная п.

|| прым. пухлінны, .

пухлы, .

Круглявы, мяккі, некалькі ўспухлы.

  • Пухлыя губы.

|| наз. пухласць, .

пухнаты, (разм.).

  1. Пушысты, мяккі.

    • Пухнатая валошка.
    • Пухнатая шапачка.
  2. Поўны, пухлы.

    • П. тварык.

|| наз. пухнатасць, .

пухнуць, ; незак.

Станавіцца круглявым, пакрывацца пухлінай.

  • Ногі пухнуць.

|| зак. успухнуць, і апухнуць, .

пухоўка1, , ж.

Пучок мяккіх пушыстых валокнаў, які ўжываецца для пудрання.