Verbum

калмаціцца, ✂; незак.

Станавіцца калматым, кудлаціцца, касмаціцца.

|| зак. пакалмаціцца, ✂, раскалмаціцца, ✂ і скалмаціцца, ✂.

калмаціць, ✂; незак.

Рабіць калматым, кудлаціць, касмаціць.

• К. воўну.
• К. валасы.

|| зак. пакалмаціць, ✂, раскалмаціць, ✂ і скалмаціць, ✂.

калмыкі, ✂, м.

Народ, што складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Калмыкіі, якая ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. калмычка, ✂.

|| прым. калмыцкі, ✂.

калода​¹, ✂, ж.

1. Кароткае тоўстае бервяно.

2. Вулей, зроблены з камля дуплістага дрэва.

   • Чатыры калоды пчол.

3. перан. Пра непаваротлівага, нязграбнага чалавека (разм. пагард.).

◊

• Цераз пень калоду (разм. неадабр.) — дрэнна, абы-як (рабіць што-н.).

калода​², ✂, ж.

Камплект ігральных карт.

• У калодзе 52 карты.

калоддзе, ✂, н., зб.

Калоды, бярвёны.

калодзеж, ✂ і калодзезь, ✂, м.

1. Вузкая і глыбокая яма, умацаваная зрубам для здабывання вады з ваданосных слаёў зямлі.

   • Пачысціць к.

2. Яма для розных тэхнічных патрэб (спец.).

   • Шахтавы к.
   • Каналізацыйны к.

◊

• Артэзіянскі калодзеж — буравы калодзеж з труб, які падае глыбінную ваду пад напорам, без помпы.

|| прым. калодзежны, ✂.

калодка, ✂, ж.

1. Невялікая калода; тое, што і калода (у 1 знач.).

   • Парэзаць бярозу на калодкі.

2. Кусок дрэва, які служыць асновай у некаторых інструментах, прыборах.

   • К. рубанка.

3. Кусок дрэва ў форме ступні, які выкарыстоўваецца пры пашыве абутку; капыл.

   • Выплятаць лапці на калодцы.

4. Сярэдняя частка кола, у якой умацоўваюцца спіцы.

   • Колы па калодкі ў гразі.

5. Планка для мацавання на грудзях ордэнаў медалёў ці ордэнскіх стужак.

   • Ордэнская к.

|| памянш. калодачка, ✂.

|| прым. калодачны, ✂.

калодкі, ✂.

Масіўныя драўляныя кайданы, якія надзявалі раней на ногі, рукі і шыю арыштанта для папярэджання ўцёкаў.

калоднік, ✂, м. (уст.).

Арыштант у калодках.