Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

уціснуць, ; зак.

  1. каго-што ў што. Сціскаючы, з намаганнем змясціць, упхнуць.

    • У. падушку ў чамадан.
  2. Абвязваючы, зменшыць у аб’ёме.

    • У. сена на возе.
  3. што ў што. Увабраць унутр.

    • У. галаву ў плечы.

|| незак. уціскаць, .

уціхамірыцца, ; зак.

  1. Супакоіцца, суняцца; аслабець (пра сілу праяўлення чаго-н.).

    • Крыкун уціхамірыўся.
    • Мора ўціхамірылася.
  2. Стаць паслухмяным, пакорным, утаймавацца.

    • Раз’юшаны звер уціхамірыўся.

|| незак. уціхамірвацца, .

уціхамірыць, ; зак.

  1. Супакоіць, зменшыць сілу праяўлення чаго-н.

    • У. дзяцей.
    • У. злосць.
  2. Сілай супакоіць; задушыць (бунт, паўстанне і пад.).

    • У. бунтаўшчыкоў.
  3. Падпарадкаваць сваёй волі; утаймаваць.

    • У. стыхію.
    • У. раз’юшанага быка.

|| незак. уціхамірваць, .

уціхнуць, ; зак.

Тое, што і заціхнуць.

  • Шум уціх.
  • Уціхла навальніца.
  • Боль уціх.
  • Дзіця плакала доўга, а потым змаглося і ўціхла.

|| незак. уціхаць, .

уцішыць, ; зак.

  1. Уціхамірыць, утаймаваць.

    • У. сабаку.
  2. Палегчыць або суняць (хваробу, боль); суцішыць, супакоіць (пачуцці, перажыванні і пад.).

    • У. боль.
    • У. хваляванні.

|| незак. уцішваць, .

уцэліць, ; зак.

Страляючы, кідаючы або ўдараючы, папасці ў каго-, што-н.

  • Камень уцэліў яму ў патыліцу.
  • У. каменем у акно.

уцягнуцца, ; зак.

  1. Прасунуцца ў вузкую адтуліну.

    • Нітка ўцягнулася ў іголку.
  2. Прыняць удзел у чым-н.

    • У. ў размову.
  3. перан. Асвоіцца з чым-н., прывыкнуць, прызвычаіцца, прыахвоціцца да чаго-н.

    • У. ў работу.
    • У. ў гарэлку.

|| незак. уцягвацца, .

уцягнуць, ; зак.

  1. Цягнучы, завалачы каго-, што-н. у што-н. або сілаю ўвесці ўнутр чаго-н.

    • У. сані ў вазоўню.
    • У. каго-н. у памяшканне.
  2. Усунуць у якую-н. адтуліну.

    • У. нітку ў іголку.
  3. Удыхнуць.

    • У. паветра.
  4. Утуліць, увабраць унутр (галаву, шчокі, жывот і пад.); запасці.

    • У. галаву ў плечы.
    • Жывот уцягнула.
  5. перан. Схіліць уступіць у што-н., прыняць удзел у чым-н.

    • У. у драмгурток.
    • У. у спрэчку.

|| незак. уцягваць, .

|| прым. уцяжны, .

  • Уцяжная труба.
  • У. рукаў помпы.

уцяжарыць, ; зак. (кніжн.).

Зрабіць цяжэйшым.

  • У. канструкцыю.

|| незак. уцяжарваць, .

|| наз. уцяжарванне, .

уцякаць, ; незак.

Тое, што і упадаць (у 2 знач.).

  • Ручай уцякае ў рэчку.

|| зак. уцячы, .