Verbum

скатка, ✂, ж.

Шынель, скручаны ў трубку і звязаны на канцах для нашэння цераз плячо.

• Салдацкая с.

скафандр, ✂, м.

Герметычны вадалазны касцюм для работы пад вадой, а таксама спецыяльны касцюм касманаўтаў.

|| прым. скафандравы, ✂.

скаціна, ✂, ж. (разм.).

1. зб. Буйная сельскагаспадарчая жывёла.

   • Пасвіць скаціну.
   • Пагнаць скаціну ў поле.

2. перан. Грубы, бяздушны чалавек (груб. лаянк.).

|| памянш.-ласк. скацінка, ✂.

скаціцца, ✂; зак.

Коцячыся па паверхні, спусціцца.

• Мячык скаціўся з гары.
• С. ў балота апартунізму (перан.).

|| незак. скочвацца, ✂.

|| наз. скочванне, ✂.

скаціць, ✂; зак.

1. Коцячы па нахільнай паверхні, спусціць.

   • С. камень з гары.
   • С. бервяно з калёс.

2. Тое, што і скаціцца (разм.).

   • С. з гары на мапедзе.

3. Коцячы, сабраць у адно месца.

   • С. круглякі ў кучу.

|| незак. скочваць, ✂.

|| наз. скочванне, ✂.

скачаць, ✂; зак.

1. гл. качаць.

2. Качаючы, надаць круглую форму чаму-н.

   • С. з хлеба галушку.
   • С. у трубку шпалеры.

3. Качаючыся, прыціснуць да зямлі, змяць (разм.).

   • С. пасевы жыта.

|| незак. скачваць, ✂.

скачкападобны, ✂.

Які развіваецца скачкамі, без плаўных пераходаў ад аднаго да другога, нераўнамерны.

• Скачкападобнае развіццё.

|| наз. скачкападобнасць, ✂.

скачкі, ✂.

Від коннага спорту — спаборніцтвы на верхавых конях.

• С. з перашкодамі.

|| прым. скакавы, ✂.

• С. конь.
• Скакавыя спаборніцтвы.

скачок, ✂, м.

1. Хуткае перамяшчэнне цела адштурхоўваннем ад якога-н. пункта апоры.

   • С. зайца.

2. перан. Рэзкае змяненне чаго-н.

   • С. зарплаты.
   • С. узроўню вады.

3. Пераход ад старога якаснага стану да новага ў выніку колькасных змяненняў (кніжн.).

|| прым. скачковы, ✂.

• С. механізм (у кінаапаратуры: які скачкападобна, рыўкамі перамяшчае кінастужку пры змене кадраў).

скорасны, ✂ і скарасны, ✂.

1. гл. скорасць.

2. Які дзейнічае, працуе на вялікай скорасці.

   • Скораснае рэзанне металаў.