скаціць, ✂; зак.

  1. Коцячы па нахільнай паверхні, спусціць.

    • С. камень з гары.
    • С. бервяно з калёс.

  2. Тое, што і скаціцца (разм.).

    • С. з гары на мапедзе.

  3. Коцячы, сабраць у адно месца.

    • С. круглякі ў кучу.

|| незак. скочваць, ✂.

|| наз. скочванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)