Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я

а в е і л н о р у

склад¹, ✂, м.

Спецыяльнае месца, памяшканне для захоўвання чаго-н.
- С. для розных прамысловых тавараў.
Запас тавараў, матэрыялаў, зложаных у адным месцы.
- Склады сыравіны.

|| прым. складскі, ✂.

склад², ✂, м.

Сукупнасць частак, якія ўтвараюць адзінае цэлае; структура.

Лексічны с. мовы.

чаго або які. Сукупнасць людзей, якія ўтвараюць які-н. калектыў, арганізацыю.
- С. праўлення саўгаса.
Постаць, фізічны выгляд, будова (чалавека, жывёліны).
- Спартыўнага складу юнак.
Асаблівасці думак, розуму і звычак, характар чаго-н.
- Паэтычны с. душы.
- Нацыянальны с. характару.
Парадак, сэнс, зладжанасць.
- Жадаю вам ладу і складу.

склад³, ✂, м.

Гук або спалучэнне гукаў, што вымаўляюцца адным штуршком выдыхнутага паветра.

Націскны с.
Дзяліць словы на склады.

○

Адкрыты склад — склад, які канчаецца на галосны гук.
Закрыты склад — склад, які канчаецца на зычны гук.

|| прым. складовы, ✂.

Складовае пісьмо (у якім знакамі абазначаюцца склады, а не гукі).

складаемае, ✂, н.

У матэматыцы: велічыня (лік), якая складваецца з другой велічынёй (лікам).

складальнік, ✂, м.

Той, хто складае што-н., аўтар.

|| ж. складальніца, ✂.

|| прым. складальніцкі, ✂.

складаназалежны, ✂.

У граматыцы: які адносіцца да пабудовы складаных сказаў па спосабу падпарадкавання.

С. сказ.

складаназлучаны, ✂.

У граматыцы: які адносіцца да пабудовы складаных сказаў па спосабу злучэння.

С. сказ.

складанакветныя, ✂, н. (спец.).

Сямейства двухдольных травяністых раслін з дробнымі кветкамі, сабранымі ў суквецце, падобнае на адну кветку.

складанаскарочаны, ✂.

У словаўтварэнні: утвораны са скарочаных частак двух або некалькіх слоў, якія ўваходзяць у склад якіх-н. назваў (напр. калгас — калектыўная гаспадарка).

складанне, ✂, н.

гл. складаць.
У матэматыцы: дзеянне, пры дапамозе якога з двух або некалькіх лікаў (складаемых) атрымліваюць новы (суму), які мае столькі адзінак, колькі было ва ўсіх дадзеных ліках разам.
У мовазнаўстве: слова, што ўтворана з дзвюх або некалькіх асноў і прадстаўляе лексічную адзінку, якая мае граматычныя і семантычныя адзнакі паасобнага слова; складанае слова (напр. збожжаўборачны, землечарпалка, хлебароб).