Verbum

скубці, ✂; незак.

1. Цягнучы, выцягваючы, браць патроху.

   • С. салому ад стога.

2. Разрываць пальцамі што-н. на дробныя часткі.

   • С. пер’е.

3. Вырываць, адрываць, выскубваць (пра траву, пер’е, пух і пад.).

   • Гусі скубуць траву.
   • С. курыцу.

4. Перабіраць пальцамі, тузаць.

   • Дзеці скубуць бацьку за паліто.

5. перан. Патрабаваць чаго-н.; непакоіць.

   • Мяне скубуць з усіх бакоў.

|| аднакр. скубануць, ✂, скубнуць, ✂ і скубянуць, ✂.

|| наз. скубенне, ✂.

скубціся, ✂; незак.

Пра магчымасць лёгка скубці (у 1, 2 і 3 знач.).

• Салома не скубецца.
• Сухое пер’е добра скубецца.

скуголіць, ✂; незак.

1. Пра сабаку: жаласна выць, падвываць.

   • Цэлую ноч скуголіў Бялюсь.

2. перан. Скардзіцца, надакучліва прасіць што-н. (разм.).

|| наз. скуголенне, ✂.

скула​¹, ✂, м.

Выпуклая косць чэрапа ніжэй вачэй, над верхняй часткай сківіцы.

|| прым. скулавы, ✂.

скула​², ✂, ж.

Гнойнае мясцовае запаленне скуры, тканкі, нарыў.

|| прым. скулаваты, ✂.

скуласты, ✂.

З вялікімі пукатымі скуламі ​¹.

• С. твар.

|| наз. скуластасць, ✂.

скуліцца, ✂; зак. (разм.).

Зваліцца адкуль-н.

|| незак. скульвацца, ✂.

скуліць, ✂; зак. (разм.).

Скінуць з чаго-н.

• С. з воза.

|| незак. скульваць, ✂.

|| наз. скульванне, ✂.

скуль, прысл.

Тое, што і адкуль.

скульптар, ✂, м.

Мастак, які працуе ў галіне скульптуры.

|| прым. скульптарскі, ✂.