скубці, ; незак.

  1. Цягнучы, выцягваючы, браць патроху.

    • С. салому ад стога.
  2. Разрываць пальцамі што-н. на дробныя часткі.

    • С. пер’е.
  3. Вырываць, адрываць, выскубваць (пра траву, пер’е, пух і пад.).

    • Гусі скубуць траву.
    • С. курыцу.
  4. Перабіраць пальцамі, тузаць.

    • Дзеці скубуць бацьку за паліто.
  5. перан. Патрабаваць чаго-н.; непакоіць.

    • Мяне скубуць з усіх бакоў.

|| аднакр. скубануць, , скубнуць, і скубянуць, .

|| наз. скубенне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)