скуліць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Скінуць з чаго-н.

  • С. з воза.

|| незакончанае трыванне: скульваць.

|| назоўнік: скульванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)