скачок, , м.

  1. Хуткае перамяшчэнне цела адштурхоўваннем ад якога-н. пункта апоры.

    • С. зайца.
  2. перан. Рэзкае змяненне чаго-н.

    • С. зарплаты.
    • С. узроўню вады.
  3. Пераход ад старога якаснага стану да новага ў выніку колькасных змяненняў (кніжн.).

|| прым. скачковы, .

  • С. механізм (у кінаапаратуры: які скачкападобна, рыўкамі перамяшчае кінастужку пры змене кадраў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)