Verbum

малітоўнік, ✂, м.

Тое, што і малітвеннік.

маліцца, ✂; незак.

1. Звяртацца з малітвай да бога, святых.

   • М. перад абразамі.

2. перан., на каго-што. Вельмі моцна любіць, богатварыць каго-, што-н.

   • М. на сына.

|| зак. памаліцца, ✂.

|| наз. маленне, ✂.

|| прым. малельны, ✂.

• М. дом (тое, што і малельня).

маліць, ✂; незак.

Надта прасіць, умаляць.

• М. аб памілаванні.

|| наз. маленне, ✂.

малодзіва, ✂, н.

Вадкасць, якая выдзяляецца груднымі залозамі ў жанчын і самак перад родамі і некалькі дзён пасля родаў.

|| прым. малодзіўны, ✂.

малодшы, ✂.

1. Якому менш год у параўнанні з кім-н., самы малодшы па ўзросту.

   • М. брат.
   • М. ў сям’і.

2. Ніжэйшы чынам, ніжэйшы па службоваму становішчу.

   • М. навуковы супрацоўнік.
   • М. лейтэнант.

3. Пачатковы, ніжэйшы (пра клас, курс і пад.).

   • Настаўнік малодшых класаў.

малойчык, ✂, м.

1. Малады чалавек, маладзец (у 1 знач.) (уст.).

2. Чалавек амаральных паводзін, які заслугоўвае асуджэння (пагард.).

   • Фашысцкія малойчыкі.

малокі, ✂, ж.

Семявыя залозы і семявая вадкасць рыб.

малоцца, ✂; незак.

Раздрабняцца на муку, размолвацца.

• Сухое жыта добра мелецца.

малоць​¹, ✂; незак.

Раздрабняць зерне, ператвараючы ў муку.

• М. жыта.

|| зак. змалоць, ✂.

малоць​², ✂; незак. (разм.).

Балабоніць, гаварыць абы-што.

• М. лухту (гаварыць што-н. недарэчнае).

◊

• Малоць языком (разм. неадабр.) — балбатаць няспынна, гаварыць абы-што.