Verbum

пусты, ✂.

1. Пра ёмішча: нічым не запоўнены, вольны.

   • П. кораб.
   • Пустыя кішэні.
   • З пустога (наз.) і Саламон не налье (прыказка).
   • На п. жывот (не пад’еўшы; разм.).
   • П. шар.
   • Пустая парода (без металу; спец.).

2. перан. Беззмястоўны, беспадстаўны, несур’ёзны.

   • П. чалавек.
   • Пустая задума.
   • Пустая кніга.

◊

• 3 пустымі рукамі (разм.) — нічога не прынёсшы або нічога не атрымаўшы.

• Прыйшлі з пустымі рукамі.

◊

• Каб табе (яму, вам, ім) пуста было (разм.) — ужыв. пры выражэнні лёгкай незадаволенасці чыімі-н. дзеяннямі.

|| наз. пустата, ✂.

пустынны, ✂.

1. гл. пустыня.

2. Пусты, бязлюдны.

   • Пустынныя вуліцы.

пустыня, ✂, ж.

Вялікая прастора з беднай расліннасцю ці ўвогуле без яе.

• Бязлюдная п.
• Лядовая п.

|| прым. пустынны, ✂.

• Пустынная зона (зона пустыні).
• П. востраў.

пустышка, ✂, ж. (разм.).

1. Гумавая трубачка ў выглядзе саска, якую даюць ссаць грудному дзіцяці.

2. перан. Аб кім-, чым-н. пустым і легкадумным, аб чым-н. беззмястоўным (пагард.).

   • Гэта п. толькі пра ўборы думае.

пустэльнік, ✂, м.

1. Чалавек, які з рэлігійных меркаванняў адмовіўся ад зносін з людзьмі і пасяліўся ў бязлюдным месцы (уст.).

   • Манах-п.

2. перан. Пра чалавека, які жыве ў адзіноце, у бязлюдным месцы.

|| ж. пустэльніца, ✂.

|| прым. пустэльніцкі, ✂.

• Пустэльніцкае жыццё.

пустэльніцтва, ✂, н. (кніжн.).

Жыццё пустэльніка.

|| прым. пустэльніцкі, ✂.

пустэльны, ✂.

1. гл. пустэльня.

2. Бязлюдны, пусты.

   • П. дом.

|| наз. пустэльнасць, ✂.

пустэльня, ✂, ж.

Тое, што і пустыня.

|| прым. пустэльны, ✂.

пустэча, ✂, ж. (разм.).

1. Тое, што і пустата (у 1 і 2 знач.).

   • П. ў бараках.
   • П. ў сэрцы.

2. Тое, што і пустка (у 1 знач.).

   • П., зарослая палыном.

|| прым. пустэчны, ✂.

пусцець, ✂; незак.

Станавіцца пустым, пустынным.

• Начныя вуліцы пусцеюць.

|| зак. спусцець, ✂ і апусцець, ✂.

|| наз. апусценне, ✂.