Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

маліна1, , ж.

  1. Паўхмызняковая расліна сямейства ружакветных з салодкімі чырвонымі ягадамі, а таксама самі яе ягады.

    • Лясная м.
    • Садовая м.
    • Не быць каліне малінаю (прыказка).
  2. Адна ягада маліны.

  3. Адвар і варэнне з ягад гэтай расліны.

    • Выпіць маліны.

  • Не жыццё, а маліна (разм.) — аб вельмі добрым, прывольным жыцці.

|| прым. малінавы, .

  • Малінавае варэнне.
  • М. колер.

маліна2, , ж. (разм.).

Зладзейская кватэра, прытон.

малінава-...

Першая частка складаных слоў са знач. малінавы, густа чырвоны з фіялетавым адценнем; з малінавым адценнем, напр. малінава-ружовы, малінава-чырвоны.

малінавы, :

  • малінавы звон — вельмі прыемны, мяккі па сваім тэмбры звон (пра гукі званоў).

малінаўка1, , ж.

Невялікая пералётная пеўчая птушка сямейства драздовых.

малінаўка2, , ж.

Гатунак летняй яблыні, а таксама яе буйныя ружаватыя кісла-салодкія плады.

малінаўка3, , ж.

Настойка, прыгатаваная з ягад маліны.

маліннік, , м., зб.

Зараснік з кустоў маліны.

малітва, , ж.

  1. У веруючых: тэкст, які чытаецца, калі звяртаюцца да бога ці святых.

    • Чытаць малітву.
  2. Маленне, звяртанне з малітвай да бога, святых.

    • М. скончылася.

|| прым. малітвенны, .

  • М. дом (тое, што і малельня).

малітвеннік, , м.

Зборнік малітваў.