Verbum

я́частва, -а, н. (разм., іран.).

Бесцырымоннае высоўванне на першы план самога сябе, свайго «я» як праяўленне эгаізму.

ячме́нь¹, -ю, м.

Расліна сямейства злакавых, звычайна яравы.

|| прым. ячме́нны, -ая, -ае і я́чны, -ая, -ае.

Ячменная (і ячная) мука.

ячме́нь², -ю, м.

Гнойнае запаленне тлушчавых залоз павек.

я́чнішча, -а, н.

Поле, з якога сабралі ячмень¹.

ячэ́істы, -ая, -ае.

3 мноствам ячэек (у 1 знач.); наздраваты.

Я. бетон.

|| наз. ячэ́істасць, -і, ж.

ячэ́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, ячэ́ек, ж.

1. Паглыбленне, дзірачка і пад. (у цэлай сістэме падобных).

Ячэйка сотаў.

2. Невялікая арганізацыйная група, дробная адзінка, якая ўваходзіць у склад якога-н. аб’яднання або грамадскай арганізацыі.

Сям’я — пярвічная я. грамадства.

Падпольная я.

3. Невялікі акоп для аднаго стралка (спец.).

Агнявая я.

|| прым. ячэ́йкавы, -ая, -ае.