Verbum

ро́ба, -ы, мн. -ы, роб, ж.

Грубае рабочае адзенне (звычайна парусінавае або брызентавае).

Матроская р.

ро́бат, -а, М -баце, мн. -ы, -аў, м.

Аўтамат, які выконвае чалавечую працу (звычайна на канвееры), а таксама чалавекападобны механізм.

Прамысловы р. (аўтаматычны маніпулятар).

робата...

Першая частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да робата, напр.: робатабудаванне, робататэхніка.

робататэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Вытворчая тэхніка, заснаваная на прымяненні робатаў.

Укараненне робататэхнікі.

|| прым. робататэхні́чны, -ая, -ае.

ро́бер, -а, мн. -ы, -аў, м.

У некаторых складаных картачных гульнях: закончанае кола гульні.

Р. у вісце.

ро́блены, -ая, -ае.

1. Штучна выкліканы, ненатуральны.

Робленая весялосць.

2. Выкананы ручным вязаннем.

Робленыя рукавіцы.

|| наз. ро́бленасць, -і, ж. (да 1 знач.).