пэ́ндзаль, -дзля, мн. -дзлі, -дзляў, м.
Пучок шчаціння, валасоў на ручцы для нанясення фарбы, клею на што-н.
Малярны п. П. мастака.
Валодаць пэндзлем (умець маляваць карціны).
|| паменш.
пэ́ндзлік, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. пэ́ндзлевы, -ая, -ае.