пэ́ндзаль, -дзля, мн. -дзлі, -дзляў, м.

Пучок шчаціння, валасоў на ручцы для нанясення фарбы, клею на што-н.

Малярны п. П. мастака.

Валодаць пэндзлем (умець маляваць карціны).

|| паменш.

пэ́ндзлік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. пэ́ндзлевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)