Verbum

псава́цца, псую́ся, псуе́шся, псуе́цца; псуёмся, псуяце́ся, псую́цца; псава́ўся, -ва́лася; псу́йся; незак.

Станавіцца непрыгодным, дрэнным.

Мяса пачало п.

Зрок псуецца.

Настрой псуецца.

|| зак. сапсава́цца, -сую́ся, -суе́шся, -суе́цца; -суёмся, -суяце́ся, -сую́цца; -сава́ўся, -ва́лася; -су́йся іпапсава́цца (1 і 2 ас. не ўжыв.) -суе́цца.

|| наз. псава́нне, -я, н.

псава́ць, псую́, псуе́ш, псуе́; псуём, псуяце́, псую́ць; псава́ў, -ва́ла; псуй; псава́ны; незак., каго-што.

Прыводзіць у непрыгоднасць, рабіць дрэнным.

П. машыну.

П. сваё здароўе.

П. адносіны.

П. дзіця дрэнным выхаваннем.

|| зак. сапсава́ць, -сую́, -суе́ш, -суе́; -суём, -суяце́, -сую́ць; -сава́ў, -ва́ла; -су́й; -сава́ны і папсава́ць, -сую́, -суе́ш, -суе́; -суём, -суяце́, -сую́ць; -су́й; -сава́ны.

|| наз. псава́нне, -я, н.

псало́м, -лма́, мн. -лмы́, -лмо́ў, м.

Род рэлігійнага песнапення.

|| прым. псало́мны, -ая, -ае.

псало́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Служыцель у царкве, які дапамагае святару пры адпраўленні абрадаў; дзяк.

|| прым. псало́мшчыцкі, -ая, -ае.

псалты́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Частка Бібліі, кніга псалмоў.

Чытаць П. падчас набажэнства.

|| прым. псалты́рны, -ая, -ае.