Verbum

кіёк, кійка́, мн. кійкі́, кійко́ў, м.

Невялікі кій; тое, што і кій. Абаперціся на к.

|| памянш. кіёчак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. кіёчны, -ая, -ае.

кіёск, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікая будыніна для дробнага гандлю; шапік.

Газетны к.