Verbum

кліе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

Надзейны к. фірмы.

2. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

К. банка.

|| ж. кліе́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кліе́нцкі, -ая, -ае.

кліенту́ра, -ы, ж., зб.

Кліенты.

Пастаянная к. ў цырульні.

|| прым. кліенту́рны, -ая, -ае.

клі́зма, -ы, мн. -ы, клізм і -аў, ж.

1. Увядзенне якой-н. вадкасці ў кішэчнік праз прамую кішку з мэтай лячэння або дыягностыкі.

Паставіць клізму.

2. Прыстасаванне для такога ўвядзення вадкасці.

Рызінавая к.

|| прым. клі́зменны, -ая, -ае.

клік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Кліч, вокліч (высок.).

Радасны к.

Урачысты к.

2. Крык некаторых дзікіх птушак.

Лебядзіныя клікі.

клі́ка, -і, ДМ кліцы, мн. -і, клік, ж. (пагард.).

Група, шайка людзей, якія займаюцца непрыгожымі, непрыстойнымі справамі.

К. інтрыганаў.

клі́каць, клічу, клічаш, кліча; кліч; незак.

1. каго (што). Голасна зваць, прасіць прыйсці, адгукнуцца.

К. на ратунак.

К. бабулю.

2. каго (што). Запрашаць з якой-н. мэтай.

К. на вяселле.

К. на ўрачысты вечар.

3. каго-што. Заклікаць да якіх-н. дзеянняў.

К. народ на барацьбу.

4. каго (што) кім або (пры пытанні) як. Называць якім-н. імем, мянушкай (разм.).

|| зак. паклі́каць, -лічу, -лічаш, -ліча; -ліч; -ліканы (да 1 і 2 знач.).

|| аднакр. клі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 і 2 знач.).

|| наз. клі́канне, -я, н.

кліку́нства, -а, н.

Нервовае істэрычнае захворванне жанчын, якое выражаецца ў сутаргавых прыпадках і вішчанні.

|| прым. кліку́нскі, -ая, -ае.

кліку́ша, -ы, мн. -ы, -ку́ш, ж.

Жанчына, хворая на клікунства.

клі́макс, -у, м. (спец.).

Тое, што і клімактэрый.

клімактэ́рый, -ю, м. (спец.).

Перыяд угасання функцый палавой сістэмы з набліжэннем старасці.

|| прым. клімактэры́чны, -ая, -ае.

К. перыяд.