жыха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Той, хто жыве дзе-н.; насельнік.
Жыхары Беларусі.
2. Той, хто жыве ў памяшканні; жылец.
Ж. з пятай кватэры.
|| ж. жыха́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
жыха́рства, -а, н.
1. Пражыванне ў якім-н. месцы.
Месца пастаяннага жыхарства.
2. зб. Жыхары, насельніцтва.
Ж. нашай вёскі.