дзылі́нкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Званіць, ствараць звінячы гук чым-н. металічным.
Д. ключамі.
|| аднакр. дзылі́нкнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).
|| наз. дзылі́нканне, -я, н.
дзын-дзы́н, выкл. гукаперайм.
Ужыв. для абазначэння гукаў званочкаў, бомаў і пад.
А званочак пад дугою д.