Verbum

клён, -а і -у, м.

1. -а, мн. клёны, -аў і кляны́, -о́ў. Дрэва сямейства кляновых з шырокімі, у большасці відаў фігурнымі лістамі.

2. -у. Драўніна гэтай расліны.

Начоўкі з клёну.

|| памянш. клёнік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. кляно́вы, -ая, -ае.

клённік, -у, м., зб.

Зараснік клёну; кляновы лес.

клёпка¹, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Кожная асобная дошчачка для бакавых сценак бочкі і пад.

Клёпкі ў бочцы рассохліся.

◊

Клёпкі ў галаве не хапае (не стае) (разм., пагард.) — пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека.

|| прым. клёпачны, -ая, -ае.

клёпка² гл. кляпаць.

клёцкі, -цак, адз. клёцка, -і, ДМ -ццы, ж.

Галушкі з мучнога цеста або дранай бульбы, звараныя ў вадзе або малацэ.

клёш, -а, м., таксама прым., нязм.

Асаблівы крой спадніцы, штаноў, расшыраны ўнізе.

Шырокі к.

Спадніца к.

|| прым. клёшны, -ая, -ае.

кліе́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастаянны наведвальнік, пакупнік або заказчык.

Надзейны к. фірмы.

2. Асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса, крэдытнай установы і пад.

К. банка.

|| ж. кліе́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кліе́нцкі, -ая, -ае.

кліенту́ра, -ы, ж., зб.

Кліенты.

Пастаянная к. ў цырульні.

|| прым. кліенту́рны, -ая, -ае.

клі́зма, -ы, мн. -ы, клізм і -аў, ж.

1. Увядзенне якой-н. вадкасці ў кішэчнік праз прамую кішку з мэтай лячэння або дыягностыкі.

Паставіць клізму.

2. Прыстасаванне для такога ўвядзення вадкасці.

Рызінавая к.

|| прым. клі́зменны, -ая, -ае.

клік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Кліч, вокліч (высок.).

Радасны к.

Урачысты к.

2. Крык некаторых дзікіх птушак.

Лебядзіныя клікі.