блудні́ца, -ы,
Жанчына лёгкіх паводзін, распусніца.
блудні́ца, -ы,
Жанчына лёгкіх паводзін, распусніца.
блу́дны¹, -ая, -ае.
1. Які ходзіць, блукае, не знаходзячы месца, дому.
2. Не прамы, звілісты, дзе лёгка заблудзіць.
3.
Блудны сын — пра легкадумнага, свавольнага чалавека, які раскаяўся ў сваіх памылках.
блу́дны², -ая, -ае.
Распусны, непрыстойны (
блу́за, -ы,
Прасторная верхняя сарочка без пояса.
блу́зка, -і,
Жаночая кофтачка з лёгкай тканіны.
блука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. Бязмэтна хадзіць, гуляць.
2. Пераязджаць з месца на месца, хадзіць у пошуках каго-, чаго
3.
||
блы́танік, -а,
Той, хто дрэнна ў чым
блытані́на, -ы,
Неразбярыха, нешта заблытанае, няяснае, бесталковае.
блы́таны, -ая, -ае.
1. Бязладна пераплецены, заблытаны.
2. У якім цяжка разабрацца; нелагічны, супярэчлівы.
||
блы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; -аны;
1. (1 і 2
2. Чапляцца за што
3. (1 і 2
4. Рабіць, гаварыць няясна, недакладна; збівацца.
5. Пераходзіць з месца на месца; блукаць (
6. Падтрымліваць сувязь з людзьмі, паводзіны якіх выклікаюць неадабрэнне (
||