Verbum

штыке́ты, -аў, адз. штыке́т, -а і -у, М -ке́це, м.

Тое, што і штыкетнік.

штыке́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (разм.).

Адна планка штыкетніку.

штыле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі кінжал з тонкім трохгранным лязом.

штыль¹, -ю, м.

Поўнае зацішша на моры.

|| прым. штылявы́, -а́я, -о́е.

штыль², -я́, мн. -і́, -ёў, м.

1. Востры стрыжань.

2. Тое, што і штых (спец.).

штыфт, -а, М -фце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Металічны стрыжанёк нерухомага злучэння чаго-н. (напр. дэталей машыны).

|| прым. шты́фтавы, -ая, -ае.

штых, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тое, што і штык.

штэ́мпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Від пячаткі з выпуклым адбіткам або надпісам, а таксама адбітак, зроблены такой пячаткай.

Паштовы ш.

|| прым. штэ́мпельны, -ая, -ае.

штэмпелява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., што.

Ставіць штэмпель на што-н.

|| зак. заштэмпелява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны.

|| наз. штэмпелява́нне, -я, н.

штэ́псель, -я, мн. -і, -яў, м.

Прыстасаванне ў выглядзе металічнай вілкі ў пластмасавым корпусе для падключэння ў электрычную сетку электрычных прыбораў.

Выцягнуць ш. з разеткі.

|| прым. штэ́псельны, -ая, -ае.