Verbum

кі́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

Невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых.

|| прым. кі́лечны, -ая, -ае.

К. промысел.

кімано́, нескл., н.

Японскае нацыянальнае адзенне свабоднага крою з вельмі шырокімі рукавамі.

кімберлі́т, -у, М -ліце, м.

Магматычная горная парода, якая ўтрымлівае алмазы.

|| прым. кімберлі́тавы, -ая, -ае.

кімва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Старадаўні музычны інструмент, які складаецца з дзвюх медных талерак.

|| прым. кімва́льны, -ая, -ае.

К. звон.

кіна...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кінематаграфіі, да кіно, напр.: кінааператар, кінаглядач, кіназала, кіназдымка, кіназорка, кінакадр, кінакамедыя, кінакамера, кінамастацтва, кінапанарама, кінаплёнка, кінапрамысловасць, кінарэжысёр, кінасетка, кінасцэнарый, кінасюжэт, кінафестываль, кінахроніка, кіначасопіс, кінаэкран.

кінаакцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Артыст кіно.

|| ж. кінаактры́са, -ы, мн. -ы, -ры́с.

|| прым. кінаакцёрскі, -ая, -ае.

кінаама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аматар кіно.

2. Чалавек, які здымае кіно як аматар, непрафесіянал.

|| прым. кінаама́тарскі, -ая, -ае.

кінаапара́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Апарат для здымак і паказу кінафільмаў.

кінава́р, -ы, ж. (спец.).

Мінерал чырвонага колеру розных адценняў (сярністая ртуць), сыравіна для атрымання ртуці, а таксама фарба з гэтага мінералу.

|| прым. кінава́рны, -ая, -ае.

кіназды́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Здымка на кінематаграфічную стужку.