Verbum

шматкро́п’е, -я, мн. -і, -яў, н.

Знак прыпынку ў выглядзе трох пастаўленых побач кропак (...), а таксама рад кропак, які абазначае пропуск у тэксце.

шматлі́кі, -ая, -ае.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.

Ш. атрад.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.

Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.

|| наз. шматлі́касць, -і, ж.

шматлю́дны, -ая, -ае.

3 мноствам людзей, мнагалюдны.

Шматлюдная аўдыторыя.

|| наз. шматлю́днасць, -і, ж.

шматнацыяна́льны, -ая, -ае.

У склад якога ўваходзяць многія нацыі, народнасці.

Шматнацыянальная дзяржава.

|| наз. шматнацыяна́льнасць, -і, ж.

шмато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Абрэзак, абрывак скуры, тканіны і пад.

Ш. матэрыі.

2. Жмут чаго-н.

Ш. поўсці.

3. Невялікі кавалак, камяк чаго-н.; нязначная колькасць чаго-н.

Ш. сала.

Сям-там тырчалі шматкі сухой травы.

|| прым. шмато́чны, -ая, -ае і шматко́вы, -ая, -ае.

шматпаку́тны, -ая, -ае (кніжн.).

Які перанёс шмат пакут, выпрабаванняў.

Ш. народ.

Шматпакутнае жыццё.

|| наз. шматпаку́тнасць, -і, ж.

шматпо́лле, -я, н.

Тое, што і мнагаполле.

|| прым. шматпо́льны, -ая, -ае.

шматразо́вы, -ая, -ае.

Які паўтараецца ці паўтараўся шмат разоў.

Шматразовае рэха.

|| наз. шматразо́васць, -і, ж.

шматскладо́вы, -ая, -ае.

Які ў сваёй будове мае некалькі, шмат складоў.

Шматскладовае слова.

|| наз. шматскладо́васць, -і, ж.

шматсло́ўе, -я, н.

Празмерная колькасць слоў (у размове, на пісьме і пад.).

Ён не любіць шматслоўя.