шкадава́нне, -я,
1. аб кім-чым. Пачуццё смутку аб чым
2. да каго-чаго. Спагада, спачуванне.
шкадава́нне, -я,
1. аб кім-чым. Пачуццё смутку аб чым
2. да каго-чаго. Спагада, спачуванне.
шкадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й;
1. каго (што). Адчуваць жаль, спагаду да каго
2. каго-што і чаго. Берагчы, ашчаджаць, скупіцца, не даваць.
3. аб чым і з
4. з
||
шкадлі́вы¹, -ая, -ае.
1. Які прыносіць шкоду, шкодны.
2. Які часта робіць шкоду; гарэзлівы, памаўзлівы.
||
шкадлі́вы², -ая, -ае.
Які шкадуе, выказвае спагаду, жаль.
||
шкала́, -ы́,
1. Лінейка або табліца з дзяленнямі ў розных прыборах.
2. Сістэма лікаў, велічынь ва ўзыходным і сыходным парадку (
||
шкаля́рства, -а,
Несамастойны, начотніцкі падыход да чаго
||
шка́нцы, -аў (
Месца ў сярэдняй частцы верхняй палубы ваенных караблёў, дзе адбываюцца агляды, цырымоніі
||
шкарлу́піна, -ы,
1. Цвёрдая абалонка чаго
2.
шкарляты́на, -ы,
Заразная хвароба, пераважна ў дзяцей, якая суправаджаецца болем у горле, сыпам і далейшым лушчэннем скуры.
||
шкарпэ́ткі, -так,
Кароткія панчохі, якія не даходзяць да калена.
||