Verbum

пло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Невялікая прэснаводная рыба сямейства карпавых.

|| памянш. пло́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

плоў, пло́ву, м.

Усходняя страва, прыгатаваная з варанага ў барановым тлушчы рысу з прыправай.

плоць, -і, ж. (уст.).

Тое, што і цела (у 2 знач.).

◊

Плоць і кроў каго, чыя або плоць ад плоці чыёй (высок.) — чыё-н. роднае дзіця, тварэнне.

пло́шча, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Частка плоскасці, абмежаваная замкнутай ломанай або крывой лініяй.

П. чатырохвугольніка.

2. Незабудаванае вялікае і роўнае месца (у горадзе, вёсцы), ад якога звычайна разыходзяцца ў розныя бакі вуліцы.

П.

Перамогі ў Мінску.

3. Прастора, памяшканне, прызначаныя для якіх-н. мэт.

П. пад азімыя культуры.

Жылая п.