Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

лакаўтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго.

Аб’явіць (аб’яўляць) лакаўт каму-н., звольніць (звальняць) у выніку лакаўту.

лака́цыя, -і, ж. (спец.).

Вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара.

Гукавая л.

Аптычная л.

|| прым. лакацы́йны, -ая, -ае.

лаке́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Слуга ў панскім доме, гасцініцы, рэстаране (уст.).

2. перан. Чалавек, які падхалімнічае, выслужваецца (неадабр.).

|| прым. лаке́йскі, -ая, -ае.

Лакейскія манеры.

лаке́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Быць, служыць лакеем.

2. перан. Выслужвацца, падхалімнічаць (неадабр.).

|| наз. лаке́йства, -а, н. (уст.).

лакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

1. Пакрываць лакам.

Л. мэблю.

2. перан. Прыхарошваць, ідэалізаваць.

Л. рэчаіснасць.

|| зак. адлакірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (да 1 знач.).

|| наз. лакірава́нне, -я, н. (да 1 знач.) і лакіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. лакіро́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.) і лакірава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.), лакірава́ны, -ая, -ае і лакіро́ваны, -ая, -ае (да 1 знач.).

лакіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. лакіраваць.

2. Слой лаку, якім пакрыта што-н.

Прыгожая л.

лакіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па лакіроўцы (у 1 знач.).

2. перан. Пра таго, хто прыхарошвае што-н.

|| ж. лакіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. лакіро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

ла́кмус, -у, м. (спец.).

Фарбавальнае рэчыва, якое змяняе колер насычанай ім паперы пад дзеяннем кіслот на чырвоны, а пад дзеяннем шчолачаў — на сіні колер.

|| прым. ла́кмусавы, -ая, -ае.

Лакмусавая папера — папера, пакрытая лакмусам.

Лакмусавая паперка — сродак выяўлення, праверкі адносін паміж кім-н. і інш.

лакры́ца, -ы, ж. і лакры́чнік, -у, м.

Шматгадовая расліна сямейства бабовых, карэнне якой выкарыстоўваецца ў медыцыне і прамысловасці.

|| прым. лакры́чны, -ая, -ае.

лакта́цыя, -і, ж. (спец.).

Працэс утварэння, назапашвання і перыядычнага выдзялення малака ў жанчын і ў самак млекакормячых.

|| прым. лактацы́йны, -ая, -ае.

Л. перыяд.